EL OLDU GİTTİ
Biçare bülbülüm, dertli inleme.
Güzel nağmelerin, yel oldu gitti Sineme vurup da, öyle dinleme Onsuz geçen günler, yıl oldu gitti. Farkında değilim, saatin usta Yağmur ıslatıyor, yüreğim hasta Boş sandal gibiyim, bir okyanusta Bahçe de bağlar da, çöl oldu gitti. Doğmaz oldu güneş, zamanı dolmuş Anneme diktiğim, güllerim solmuş Nurlu anam benim, melekmi olmuş? Akan gözyaşlarım, sel oldu gitti. Daima, her vakit hazırda duran Neşeli, sevlmli sofralar kuran Bir adım gelene, on adım varan Karşılıksız sevgi, el oldu gitti. Aylardan mayıstı, içimde ayaz Annemi kaybettim, kime edem naz Gam kedere döndü, içimdeki haz Bağım bahçem yandı, kül oldu gitti Toprağa yağmurun her yağışın da Annemi anarım, her göz yaşım da Geç kalsam beklerdi, gözü kapım da Ağlayan sazımda, tel oldu gitti. İsmail kaya. 2019 |
Duygulanırım.