Bahaneler
Seni çok seviyorum, tutsağın oldum
Nedenini inan ben de bilmiyorum Tuhaf bir etki bırakıyorsun üstümde Kulaklarımda dayanılmaz bir çınlama Seni hiç unutamıyorum Seni aklımdan silemiyorum Her zaman bahaneler çıkar Ama, artık sen kalbimdesin İstediğin zaman öyle Kafana göre, çekip gidemezsin Doğrusu, bu anlamsız tavırlarınla Beni çok üzüyorsun Neden, kendine eziyet ediyorsun Aşık olduğunu bile bile Senin için özene bezene hazırlanan Ait olduğun gönül köşkünü Elinin tersiyle neden ittiriyorsun Sevmekten, sevilmekten bu uzaklaşma inadın niye Sen ve ben oldukça derinlerdeyiz Bu hisler bize ait, anlamıyor musun Sevmeyi öğrenmen için Daha ne yapmam gerekiyor Sen de beni istiyorsun aslında Bu aşktan kaçma inadın niye Sen, kaderinin efendisi oldun Ben, gönlümün kölesi Kaderin al senin olsun; ama bilmelisin ki His ’lerim ve ben; böyle sensiz Hiç iyi değiliz Cahit Fıkırkoca 12.04.2022, Ankara |