DUMANLI DAĞLARAvaz’lar dış sesim,iç sesim susar, Çığlığım yankılar şu morlu dağlar. Hasretler dağ oldu,özlemler pusar, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Canan’dan muradım,kuru selamdır, Dilimde o yare,ince kelamdır, Karlı dağlar ardı il’im,sılamdır, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Derer’dim varsaydım Lâle,sümbülü, Aşk ile sarardım,dalında gülü, Şafak’ta dinlerdim,şeyda bülbülü, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Keder’miş kaderin tamamı bana, Sevdanın yoluna,düştüm ardına, Ulaşmak çok zordur nazlı canan’a, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Çok oldu ulaştı,Yüce Makama, Anamın sevgisi,şimdi yok ama, Acı ayrılığı taktı yakama, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Sarmış kara bulut,kar boran tutmuş, Sislerin örtüsü,yolları yutmuş, Sanki canan beni,çoktan unutmuş, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. Tuğal KÖSEMEN 09.Nisan.2022 Dost kalem katkıları ; Teşekkürlerimle. Yok derde cevazın,kusarsın hep kin, Ben kulda bırakmam iman,inan din, Merhametin yokmuş,intikam peşin, Yol vermiyor geçem,dumanlı dağlar. . . . .Nurettin GÜLBEY |