'Ben' tuhaf bir üç harf
Ben tuhaf bir üç harf
I sen kimsinde bir kimsesizlik benim ki oldum olası kendimi anlatmadım övmekle sövmek arası bir hayat çok çocuklu kalabalık bir köy evi tandır aşı tandır ekmeği aklımda kalan bir de o uzun çileli kışlar bir tek yayla zamanları avuturdu koyun kuzu meleşir kızlar rengarenk II çocukluğumun uzak köylerde ilk mektebi koltuğumda kitap, koltuğumda tezekler gurbeti bilmeden büyüyen bir hasret bir dil bilmezlik komedyasında dersler ’daye daye’ kabuslu rüyalar baba yolu gözleyişlerim gelmeyen yıl sonu tatilleri iki yakanın kendine has akşam efsaneleri III kaç kez yakalandım şehre kaçışlarda bitip tükenmeyen gitme arzusu içimde yarım yamalak geceli gündüzlü tahsil bir yandan yarım çalışma kavgası her gün bir çıkmazın zirvesinde gün ay yıl zaman devrini tamamlarken hele bir anlat diye söze başlayana kızarım anlatsam onlarca roman sussam hiç yaşamamış bir adam bir şiire sığmaz, şiir oldum o kadar Coşkûnî |