BİR AŞKIN HARABESİ
(Geçmişe mazi denilir mi ki?..)
Seni çok çok sevmiştim, bilmem ki sen nasıldın? Aşkımızı yok sayıp, sözü bağlayacaksın İnkâr etme boşuna, benle sen de sarsıldın Hatırlayınca gözde yaşla çağlayacaksın. Evini seyrederdim görmek için hep seni Gözlediğimi bildin saklandın üzdün beni Yaptığın ezaları hatırlayıp ta yeni Kıymadığım kalbini kendin dağlayacaksın. Hayat devam ediyor öyle kendi halinde Biliyorum evlisin her şeyler var elinde Unutmazsın adımı, söylendi mi dilinde Bir gün adımı duyup, o an ağlayacaksın. Torunların da vardır ninelik çok yakışır Torun her an nineyle sevgi ile bakışır Seni yıllardır seven bu hayatta kokuşur Bu duygularla nasıl, gönül eğleyeceksin? Senin mutlu olman ki, beni de mutlu eder Beni yesin bitirsin, bırak! Hüzün ve keder Aşkınla yaşıyorum bu halimle derbeder Bundan sonra sen beni neğleyeceksin. Aşkımız çok büyüktü, gördüğüm hep hakaret Pişmanlık fayda etmez, ama bu bir maharet Behlül ölmüş derlerse mezarını ziyaret Edemezsin! Kendini, bukağ’layacaksın. 29.03.2022 |