Koştum DurdumNe Yusuf oldum beni kurtardılar Ne Hamza gibi kalbim çıkardılar Ne öğüt veren olup uyardılar Bir hayalin peşinde koştum durdum! Geçsin dedim seneler- Boş ver geçsin… Karun oldum desinler haber geçsin Para derdime çare keder geçsin Bir hayalin düşünde koştum durdum Ne Karun gibi zengin paralandım Ne Mecnun gibi sürgün yaralandım Ne pişman gibi üzgün mayalandım Bir fakirin döşünde koştum durdum Yaşlandım tecrübemde arttı hayli Dönemem geçmişime bitti gayri Bir an olsun güldürse beni bari Dünyanın boş işinde koştum durdum! Herkesin acı veren derdi vardı Aynısı beni buldu korku sardı Bu andan sonra artık yaşam nardı Huzur varsa neyinde koştum durdum! Saffet Kuramaz |
gönül insanı vefalı dost,harıklıydı,
sevgi ve iözlem vardı,Hakikat vardı,
o güzel yüreğine sağlık Üstadım ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla