UYANIŞUYANIŞ Tek kaşını kaldırdı yattığı yerden bozkurt Uyuşmuş eklemleri derinlerde ağrıyla Düş görmüştü, bıldırdı, hiç olmamıştı mankurt Karmaşık denklemleri boğuyordu sanrıyla Dikti burnunu göğe belli belirsiz koku Yaklaşmakta uzaktan harsıyla hemhal doku Bükmüştü birkaç eğe, göğsüne saplı oku Sakınırken tuzaktan devrilmişti sayrıyla Doğruldu yavaş yavaş dikildi kulakları Yattığı topraklara saplandı tırnakları Başlamaktaydı savaş, oynadı kasnakları Kıssaydı idraklara, kalkmak yırtık sağrıyla Kustu öfkeyle dolu, çok yediği ayazı Ekseninde turladı, hep beklemiş ilkyazı Dolunay açtı yolu, geceydi imtiyazı İleriye fırladı kökten gelen çağrıyla Sadaklardan çekildi bozkurda yoldaş oklar Tamamı farkındaydı, durduramazdı yoklar Tüm gemiler yakıldı, harab edildi doklar Vatandı, aklındaydı, yoktu derdi gayrıyla Kaybolmuş istikbali, alınacak milletin Kopsun şimdi kıyamet, üzerine zilletin İşte alpin ikbali, hizmetinde devletin Ödülüydü şehadet, akdi var yukarıyla erol başçı |