SENSİZLİK PENCEREME YUVA KURDU BU GECEYine perdeler indi, gecenin adı hüzün Sensizlik pencereme yuva kurdu bu gece. Duvarlar sen kokmadı, camlara düştü yüzün Dalgalar yüreğime vurdu durdu bu gece Yastıklarım taş oldu, kor ateşti yorganım Terk eyledi cemreler, damardan gitti kanım Yaş doldu gözlerime, hep ağırdı sol yanım Ağlayan gözlerimde özlem vardı bu gece. Kaç kez çıktım kapıya, kaç kere gel istedim Ağlamanın yeri yok, her zaman gül istedim Uçarak yükseklerde, dalmaya göl istedim Örümcek ağı gibi hasret sardı bu gece. Martı kırdı boynunu, yakamozlar oynaştı Ay bacayı dolaştı, karşı dağları aştı Beden çekmez kendini, ayaklarım dolaştı Özlemin ağırlığı fena yordu bu gece. RABATLI sazlar sustu, telleri pas içinde Sakiler meyler sundu, elleri tas içinde Nasıl gülsün sevinsin, bu yürek yas içinde Gündüzleri hayaller, düşler kurdu bu gece. 26.03.2022 Ertürk DEMİRCİ |