Köyümüze dönelim
Buraların tadı tuzu kalmadı
Gel sevdiğim köyümüze dönelim Çok sabrettik çabaladık olmadı Gel sevdiğim köyümüze dönelim Neyim var kalacak gurbet ellerde Sabah akşam heder olduk yollarda Sakız olup çürümeden dillerde Gel sevdiğim köyümüze dönelim Usanmadan tatlı candan bezmeden Yaş geçmeden çel çocuğu üzmeden Bu viran gurbet el bizi bozmadan Gel sevdiğim köyümüze dönelim Hak gözeten hakikati bilen yok Ölenlerden zerre ibret alan yok Ne büyük ne küçük insan olan yok Gel sevdiğim köyümüze dönelim Bir fayda bekleme falan filandan Tiksindim iğrendim yalan dolandan Pişman olup yarın çok geç olmadan Gel sevdiğim köyümüze dönelim Menfaat bekliyor bir selam veren Benim neme gerek böyle dost yaren Ne bir komşuluk var ne hatır soran Gel sevdiğim köyümüze dönelim Ete kemiğe dek işledi benlik Dalavere dümen her işte hinlik Gücüme gidiyor ucuz kölelik Gel sevdiğim köyümüze dönelim Devletin dini yok kulda merhamet Ota güç yetmiyor hayal oldu et İpin ucu kaçtı bitti adalet Gel sevdiğim köyümüze dönelim Emekli aylığı para etmiyor Çalışmaya takat gücüm yetmiyor Yumak, yumak olan dertler bitmiyor Gel sevdiğim köyümüze dönelim Din iman adetten sorma arama Ar damar yırtıldı tutmuyor yama Lokman kalksa çare olmaz yarama Gel sevdiğim köyümüze dönelim Mustafa’yım ne bereket ne dirlik Cana yetti otuz yıllık esirlik Son bulsun sılama olan hasretlik Gel sevdiğim köyümüze dönelim Mustafa Deniz |