HÜZÜN KOKAN SAYFALARUzun bir yolun sonlarındasın besbelli Ayak izlerin yılların ağırlığını taşıyor. Gittiğin yerlerden dönüşün olmayacak, Yüreğimin ağrısı sana mı? Yoksa, Ağlayamadığım bana mı? Ne tuhaf sizi tanımıyorum, Hiç görmedim de. Satırlarına düşen hüzün Ruhumu esir aldı. Savunmasız bir kalemiy di, Geride bıraktığın. Yoksa ben miyim yere düşen. Biliyorum TAK ETTİ CANINA. Ama GİTMEK O KADAR KOLAY mı? Yağmurlar şahidin olacak. Göz yaşlarının eşliğinde. El sallıyorum gidişine, Hüzün kokan sayfalara doğru. Şair dostum ne güzel anlatmışsın Kendini kendi satırlarında ‘’Ne senin gibi sevebildiler beni, Ne ben sevebildim. Seni sevebildiğimin zerresi kadar, hiç birini’’, Bu gün hüznü yaşadım bir şairin yüreğinde 27-07-2006-PERŞEMBE Tuğrul Ahmet Pekel |