SAMSUN'A DÖNECEĞİM BİRGÜN
SAMSUN’A DÖNECEĞİM BİRGÜN
Gençliğin buğusu sanırdım, Samsun`un sihrini.. Bu benim memleketim derdim gururla Dalgalarına bakardım, fındık bahçelerine Sarhoştum kokusuyla, Karadeniz`in... Kendimi başka diyarlarda buldum bir gün Yedi bölgeyi gezdim dolaştım Marmara’nın incisine,mavisine Yabancı gözlerle baktım.. Güzeldi Tanrı`nın yarattığı dünya. Her yerde hüzün,yer yerde yalnızlığım Bütün geceleri süsleyen tek ay Yalnız güneşe değişiyordu iklimle Kar vardı,kış vardı,soğuk vardı memlekette Gitsem derdim Karadeniz`e Samsun`a ısınmam.. Yıllar yılları kovaladı, Yollar yolları. Ben elimde kalemim, Şehir şehir dolaştım ozan gönlümce. Samsun geliyordu aklıma özlemle. Kalbimi bıraktığım yerde.. Akşamı yaklaşıyor ömrümün Samsun`a döneceğim yeniden Gençliğin rüzgarı değilmiş başımda esen En güzeliymiş benim memleketim. İnsanıyla Ata’sıyla,Sevdasıyla.. İsmail SEZGİN/İSTANBUL |