GÖNÜLDEN SÜZÜLEN
Neyin yokluğu içinde ise beden,
Onu arar, ona yönelir, onunla demlenir, Yokluğu çeken ten ise, Benlik çıkar önüne. Aç ise beden arar bulur, Bulduğu ile bedeni doyurur,, Doyunca beden, yetinir mi? Şükür nedir söyletir mi? Nasip ile geleni bilir mi? Söylemezse dil, incinir gönül, Bilir vereni, Rıza ile göndereni, Niyeti gözetmek, Lisanı Hâk ile Bir etmek, Beden doyunca mi belirir? Gönül yolunu bulup, Kendi ahvalini sorgulayınca mi? Gözetilir,, Gönül açlığı nasıl hissedilir? Hani bazen, çırpınır ya için, Örtsek de üstünü, kapatmaz kendini, Titreyerek hissettirir, Hâk kın önünde ahvalini, Sizlanir belki, suyu gördüğünde Daha da hassaslaşır, Dokun ister kimbilir, Suyla beraber arınırken, Gönlüm ne istersin, neyin açlığı içindesin Ne ile beslenir, kendine gelirsin,, Söylese gönül, Kimbilir kim incinir,, Dokununca gönlüne, nur saçar bedenine Huzur getirir evine, Huzuru İlahi ile, nefesi Hâk ile bir eder, Nefsi sükut ile terbiye eder, Gönül icindeki açlığı, tefekkürü hâl ile, Hâk â arz eder. |