ben sana hiç öykünmedim
bir zerdali dalına öykündüm
ben baharları uçarken dal uçlarından çiçek çiçek bir parça pamuk helva sürülmüştü dallara bir parça pembe yüzlü bir kızdan umut. oysa sen bir beyaz bulut gibi gülümsüyordun maviliklerime soğuktu zaman sen sığmıyordun yalnızlığımın içine bundandı her şey bir tek sana öykünmeyişim... önce yanmış sonra küle dönmüş boynunda karası tüm aldanmışlıkların bir kumrunun nağmelerine öykündüm ben.., çekip giden zamana inat.. tut beni dipsiz bir kuyuya düşmeden bak gözlerim kararmış solgun fotoğraflar gibi.. uzaklaşırken adımların bir yaz akşamı ben gölgende kalmıştım saymadığım kadar çok saydığım kadar az adımlarınla... ben sana hiç öykünmedim dilim tutuldu sade sustum. ilkyaz sabahlarında bir buluta öykündüm ben ilk dağların ardında kalanları apak sonra da yağmur getirenleri o vakitler şiirler okuyup ağlardım dizelerde.. gurup anında denize öykünürdüm kıpkızıl yanmak isterdim aşkla. rüzgarlı havalarda dalgalara kuşlara öykünürdüm denize taş atan avareye... ben sana hiç öykünmedim yüreğim tutuldu sade seni sevdim... bir zerdali dalına öykündüm ben baharları uçarken dal uçlarından çiçek çiçek bir parça pamuk helva sürülmüştü dallara bir parça pembe yüzlü bir kızdan umut. 21/03/2022 ödemiş |