DİLENCİ
Bir ekmek parası için el açan adam,
İnan farkımız yok birbirimizden istediğin ekmek parasını biri vermezse ; yok diyerek diğerinden istersin. Ama ben! Ya ben... ben de dilendim inan, Bir insafsızın sevgisiydi, kalbiydi içimde yanan Öyle boş öyle açık kaldı ki ellerim yıkıldı bütün hayallerim Kahredip kadere güçlü olacaktım artık Ve... ve yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim. |
hele emeğe tasallut...siz iki sene önce asmışsınız sayfanıza
ben yeni okudum..keşke rastlamasaydım
Ümit Yaşar usta şaşkınlıkla okurdu şiirinizi..
bence pasifleyin veya silin bu şiiri sayfanızdan