Evde hanım yol bekler ekmek bekler tuz bekler
Oğlan yirmi yaşında hâlâ bekâr. Kız bekler
Düğün nişan amenna, ayrıca da söz bekler
Düşünürsün bir yandan eni boyu çapıydı
Yok üzümün çöpüydü yok armudun sapıydı

Seneler çabuk geçer yaşlılık çöker cana
Dizlerde takat olmaz suyu kaçırır vana
Hayat ile hesabın kalır yüce divana
Bilmem hangi caminin yıkılmış mihrabıydı
Yok üzümün çöpüydü yok armudun sapıydı

Yakınma şikâyetler ve serzenişler başlar
İrtifa kaybedersin… Artık inişler başlar
Kafile yola çıkar geri dönüşler başlar
Anlarsın ki bu dünya iki yönlü kapıydı
Yok üzümün çöpüydü yok armudun sapıydı

Romatizma nükseder felç geçirmek olası
Çıktığın sonsuz yolun verilen son molası
Ne pantolon ütüsü ne gömleğin kolası
Ya insülin iğnesi ya tansiyon hapıydı
Yok üzümün çöpüydü yok armudun sapıydı

Vakti çoktan geçmiştir dolmuşlara binmenin
Hasretini çekersin gülmenin sevinmenin
Tıpta çaresi yoktur dizindeki inmenin
Depremlerde yıkılmış sanki çürük yapıydı
Yok üzümün çöpüydü yok armudun sapıydı