AŞK NEYMİŞ ÖĞREN ( 868.)
İnatlaşıp duruyor uykusuz bu gözlerim
Tan yeri ağarırken kırık dökük bitkinim Geceler değil beni yoran düşüncelerim Bu sevda bitmeyecek adım gibi eminim Yanıma gel sevgilim aşk neymiş öğreteyim Duymak teni yakar duymamak ise canı Hiç bir sevda ömür boyu devam etmemiş Başlangıcın devamında ahir var Vuslat bir göründü gidiş o gidiş Umut desen oda yok her celsede tehir var Ne köprüler bıraktım ne sallar ne sandallar Tam önümde geçilmez azgın bir nehir var Benim göğüs gerdiğim nice fırtınalar var Benim hayata olan kırıldı en son bağım Bahtıma mı kızsam yoksa sana mı küssem Böyle mi olmalıydı benim sevgide hissem Vuslat sırtını dönmüş umut surat asıyor Kim saçların okşuyor kim bağrına basıyor Senden ayrı kalıpta ister miydim yaşamak Kim bunun sorumlusu söyler misin yar Fatma Ayten Özgün |
Benim göğüs gerdiğim nice fırtınalar var
Benim hayata olan kırıldı en son bağım
Bahtıma mı kızsam yoksa sana mı küssem
Böyle mi olmalıydı benim sevgide hissem
AŞK NEYMİŞ ÖĞREN Şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...