Hep
Hep alt ranzasında yattım hayatın
Dar geldi giydiğim bütün ayakkabılar Gün hep yalnızlıkla akşam oldu Islak kederlere büründüm Mezun olamadım yürüdüğüm sokaklardan Bir dal sigaram oldu hep cebimde Nefesim yetmez diye yakamadım Ne sevdim ne sevildim hasretim bile olmadı Bilet alıp gideceğim bir şehrim de yoktu Fotoğrafım hiç çekilmedi peynir derken Düşlerim yoktu ki uçurtmam olsun Hiç okul şarkısı da bilmem Geç bile kalamadım hiçbir şeye Hep erken acıları selamladım Hep kanadım Hep kanadım |