ÂKİF'İM..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İstiklâl Marşımızın kabûlünün 101. sene-i devriyesinde bilvesile, Vatan Şairimiz, gönüllerimizin Millî Kahramanı, Millî Marşımızın yüreği hisli Müellifi, çilekeş, cefâkâr ve fakat müstesnâ vefâkâr insan Üstad Mehmed Âkif ERSOY Beyefendiyi Rabbim Rahmetiyle ve cennetiyle taltif eylesin, ruhu şâd, mekânı cennet olsun. Allah bu aziz Millete bir daha ebediyyen İstiklâl Marşı yazdırmasın.
Tüm saygıdeğer Hocalarımı ve alâka gösteren candan kardeşlerimi saygı ve muhabbetlerimle selamlıyorum. Allah razı olsun. Âkif Beyin rûhuna bir Fâtiha’ya sebeb olsun inşaallah. Saygılarımla.. Murat Kahraman Murâdî
ÂKİF’İM..
* Korkusuz şanlı millet, Âkif de korkmuyordu Vaaz ve nasihatte, şakıyordu Âkif’im. Gece gündüz demeden, koşmaktan bıkmıyordu Özgürlük ateşini, yakıyordu Âkif’im. * Gönlü geniş olsa da, imkânı fazla dardı Öyle pür imandı ki, tanrı dağı kadardı Anadolu zordaydı, O ise ümitvardı Kur’anını ezbere, okuyordu Âkif’im. * Gönlü razı değildi, azıcık boş durmaya Azim ve gayretleri, düşmanı durdurmaya Milletini coşturup, cepheye koşturmaya Fikirlerden kir pası, yıkıyordu Âkif’im. * Onun bütün günleri, başlardı sabah erken Yolunu aydınlatan, kandildi Allah derken Milleti uyarmaya, dört bir yana giderken Göz ucuyla cepheye, bakıyordu Âkif’im. * Hakka tapan Milletin, Allah’tı tek İlâhı Allah’ı unutanın, olmazdı hiç felahı Milletin sarsılmayan, en etkili silahı Gençliğin yüreğini, dokuyordu Âkif’im. * İnanmış on bin kişi, galip gelir yüz bine Yenilecektir düşman, içindeki her kine Ye’se kapılma deyip, Milletinin kalbine Zafer tohumlarını, ekiyordu Âkif’im. * Göklere uçururken, verdiğimiz her canı Çanakkale zaferi, yenilmezlik unvanı İstiklâl Harbi ile, kurtarınca Vatanı Zaferin şafağını, söküyordu Âkif’im. * Âfâkımız aydınlık, yoktur zincir vuracak Göğsümüzde imandır, zincirleri kıracak Dünya semâlarında, ebediyyen duracak Burçlara Bayrağımı, dikiyordu Âkif’im. * Taklidi sevmez idi, işi hep aslı ile Etkindi hitabeti, sözünde faslı ile Bu bilgi çağımızda, Asım’ın Nesli ile Hasmının bileğini, büküyordu Âkif’im. * Hiç yere bakmıyordu, göklerdeydi gözleri Kazanmaya azimli, kan dökmeden zaferi Milletin büyük ferdi, korkusuz Allah eri Barış zamanı teri, döküyordu Âkif’im. * Murat Kahraman Murâdî 13.03.2022/İstanbul |