Serbest ölçüyle yazdığım bu şiirimi, yüreğinin tam ortasından kurşun yiyenlere armağan ediyorum. Okuyan herkese şimdiden çok teşekkürler. Selam ve saygıyla huzur dolu vakitleriniz olsun değerli dostlar...

Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Can çekişirken hayallerim herkes izledi,
Kimi yalanladı kimi gizledi,
Kimseler halimi asla bilmedi,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Neredeyse ihaneti meşru gördüler,
Onu da suçlama yorgun dediler,
Hayatına bak sen de boşver dediler,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Aç karna sigaraya verdim kendimi,
Ölümlerden çare arar buldum kendimi,
Bir tek annem için tuttum kendimi,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...

Omuzlarında derdi unuturum sandım,
Bilmem ki neden, niye inandım,
Aldandım işte seviyorum dedi kandım,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Herkesten başkaydı benim gözümde,
Güvenim vardı her bir sözünde,
İnsan nice yanar aşkın közünde,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
İnanmadılar oysa nasıl sevmiştim,
Onun için her şeyden geçmiştim,
İkimize bir ömür mutluluk biçmiştim,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...

İnanmadım işittiğim laflara,
Dedim yapmaz, hepsi yalan yaygara,
Ben sevmişim ne kanayım onlara,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Helal sevdam ona meğer yetmemiş,
Şu kalbimi kalbi ile görmemiş,
Ben beklerken dönüp ellere gitmiş,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Ne hayaller kurdum hepsi gayrı hiç oldu,
Bekledim bıkmadan ama artık geç oldu,
Aldığım nefes bile onsuz bana güç oldu,
Yüreğimin tam ortasından yedim kurşunu;
Ölmenin lafı mı olur...
Ölmenin, lafı mı olur...