“ A N L A R S I N “
Kimler geldi geçti hatırlasana,
Ecel sana geldiğinde anlarsın.
Kalmıyor bu dünya kesip asana,
Nefes bitip öldüğünde anlarsın.
........
Bu dünya fanidir anlamadın mı?
Olanlardan bir ders alamadın mı?
Hala hak yolunu bulamadın mı?
Gözünden yaş geldiğinde anlarsın.
.......
Önce şöyle tek odaya koyarlar,
Giysilerin keserekten soyarlar.
Kefen kesip başucuna koyarlar,
Salaların verilince anlarsın.
......
Hep tepeden bakıyorsun dünyaya,
Nasıl kibirlisin bak bir aynaya,
Hülyalarla girmişsin bir havaya,
Teneşire konduğunda anlarsın.
........
Nasip olan bir kefene sarılır,
Allah verir canımız ALLAH alır.
Bütün gördüklerin dünyada kalır,
Çıplak tene su değince anlarsın.
........
Getirirler musallaya koyarlar,
“Nasıl bilirsiniz” diye sorarlar.
Bir taraftan saptırmanı oyarlar,
Toprak seni sardığında anlarsın.
.......
Eşin dostun terk eyleyip giderler,
Evlatların GÖZYAŞLARIN silerler.
Bıraktığı mallar bu mudur derler,
Birbirlerin kırdığında anlarsın.
.....
Bitmeyecek SANMIŞ idin gününü,
Haksızlıkla geçirmiştin ömrünü.
İstesende GETİREMEN dününü,
Tüm iş işten geçtiğinde anlarsın.
.......
Nefse uyup zalim şeytana kandın,
“Nice yetimlerin” ahını aldın.
Ettiğin yanına kalır mı sandın,
Hak defterin açtığında anlarsın.
......
Ertuğrul’um başına al aklını,
Sakin yeme hiç kimsenin hakkını.
AFFETMEZ ki Allah kulun hakkını,
Kurulunca hak mizanı anlarsın.

Zihni Ertuğrul
29 Kasım 2020