Ey gidi bu dünyanın koca çivisi dağlar,
Aynalarına hapsolan tutsak hayallerim,
şuh bir dantel olur işlenir
Kartallarının kanatlarında
Dokunulmayan
D o k u n u l a m a y a n

Yozlanmışlıklarının anaforlarında,
serpişen renkler
Dağılır kaoslarda
Dünyanın ekseni dahi,
diz çöker, eğilir.
Boyanır soluk kesen bir dumana,
pasifiğin mavisi....

Kainatı yerinden oynatan bir el
Feleği yerle bir eden bir nazar
Sessizliğin sesinde kaybolan,
gizemli kudret
Güneşin etinden et çekilir, batar
Tuzun ruhunda ay’ın hayaleti yatar
Kapanmış hayallerime açılan
yosun bağlamış kapılar


Ey gidi bu dünyanın koca çivisi dağlar,
Aynalara hapsolan tutsak hayallerim
Taşlaşmış putlaşmış ,kayıp okyanus kıtası
Dev bir filin sırtında
Dokunulmayan
D o k u n u l a m a y a n

Bir taş değil sanki yürek sancısı
Sessizlik içinde hançer tınısı ,sesini kaybettiğim
Gözlerimin görmeye erişemediği tamahkar ekolarım
Tadamadığım günahlarımın yükünü taşıyan
İsa nın sırtındaki kırbaç
Bedelinden fellik fellik kaçılan
çarmıhında; ödenemeyen vefa borçları

ve filin hortumundan kükreyen umutsuzluklar
Aynalara hapsolmuş okyanus kıtası hayallerim
En karanlık derinliklerinden
Bütün heybeti ,ihtişamıyla
Koskoca bir gezegen eskisi,soyu tükenmiş tanrıların ırkından
ne yıldırımlar kalmış
ne şimşekler ne de yağmurlar
Tuzun ruhunda, ayın hayaleti yatar
Kapanmış hayallerime açılan,
yosun bağlamış kapılar


Güneşin genlerinden çaldığım
mihenk taşım
Kararttığım BEN’ imde fezanın karanlığı kadar
İçsel ışığım

deniz güneş