biz korkuyu paylaşmayı sevdik
Biz korkuyu paylaşmayı sevdik
Üstümüzü örten zifiri karanlıkta Sevği sürdük duvarlarına Çatısı akan gece kondunun badana diye Annem sevği harmanlardı sobanın üstünde isli tencerede Suya ekmek banıp yediğimiz günlerde Tutunacak bişey yokken hayata Bir çocugun eliyle tutunmayı sevdik Mekan oldu varoşların köhne sokakları Kader hiç arayıp sormamıdı burada yaşayanları Giyerdik onun bunun eskisi eksilmezdi yüreğimizdeki yaşam sevgisi Yaşardık yarınımızı düşünmeden ölesiye Eskiden biz bakkaldan alırdık sevğiyi hemde veresiye |
SİFİRİ değil ZİFİRİ olması lazım sevgili kardeşim.Daim olasın görüşmek üzere...