İlk önce dinlerim insan olarak
İtibar görmeye, bey aramadım
Kibirsiz sözlüye, noksan olarak
Anlamsız kelime, şey aramadım

Yapım itibari sessiz vakarken
Karşı hitabımı ince dokurken
İmam kulağıma ezan okurken
Sünnet sofrasında mey aramadım

Gücümün dışında tutmadım güreş
Olmadım olmamda huysuzlara eş
Gördüğüm her canlı güneştir güneş
Bulutlu havada, ay aramadım

Haktan gayri, masivadır inkârım
Helalim dışında, daha bekarım
Soframda tuz ile kanaatkârım
Terim olmayanda pay aramadım

Bağlantısı güçlü aşkı pür ise
Zulümata karşı sesi gür ise
Görüşleri ayrı hedef bir ise
Yoldan çıkmamışa ray aramadım

Tanışmak isterim gerçek alimle
Gariban yoldaşım, olmam zalimle
Mihmandır mahlasım Aras halimle
Verdiğim emekte, zay aramadım

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydın

Güzel yüreğine saglık üstadım
Bazen kacar kalmaz damakta tadım
Gururla taşırım dinim imanım
Rabbimden başka bir hay aramadım...
Mustafaoğlu İlyas

Yiğit engelleri gözüyle budar
Bir Kızılelma’ya ömrünü adar
Yeter ayaklarım menzile kadar
Üstüne binecek tay aramadım
Mirim

Ben yoldaşım can yar,canana,dosta,
Olamazım zulme ben,taşıycı posta,
Kapanmaz bu kapı,imdatla,sos’ta,
Haksızsam adalet,say aramadım...
Nurettin GÜLBEY

Helali yediren baktım derinde
Geziyor usulca başım serinde
İnsanlığa söyle haktır yerinde
İnsanı alçaltan huy aramadım

Havamı bekledim karların yağar
İçimde bekleyen havamı boğar
İstedim burada güneşim doğar
Sevgisiz demlenen çay aramadım

Eski bir hikaye murada taşır
Yarası kanayan derdimi kaşır
Binmişim aleme gel beni aşır
Kısrağı kişneyen tay aramadım...
Yorgun bakışlar