Varlığın ve yokluğun
Aşk ile işlendi varlığın varlığıma
Sol yanımdan yandım Kül oldum yokluğunla Dile gelse derdim gamlanır ruhum Sukuta gark ettiğim yalnızlığımın Yalın ayak yürüttüğü sokaklarda Gölgem gölgeni arayıp dursa da adımlarımda yokluğa ağıttır varlığın Soluğumu kemiren bu hasrette Her an bir asra tekabül etmekte Meçhulün girdabında yaşarken umutla Yarım kalışım ömrümü törpülemekte Hangi çareye başvurdum ise Sol yanıma kül olup dökülmekte İzaha muhtaç bilinmezde Bu hali aşk bilmek beni öldürmekte Meşk içinde bilirken sonumu Sol yanımın rüyası hakikatin kabusu Nasip demek artık ağır ve yorucu Korkuyorum, sonsuzluğumdur diye yokluğun |