İSMİN ANILINCA
"fe eyne tezhebun"..
"Nereye bu gidiş" böyle..
Neye tamah ediyor kalbin söyle..
Nur dağından davetle,ayet koktu sabırlar..
Rahmete şehadetle yürüyen kullar..
Al kanları yakut, bedirde yürüyorlar...

Vakit öyle bir vakittir..
Günlerden huşu, gönüller bir gariptir..
Şeb yeldâyı duyurdu,teheccüde yol eritir..
Ayaklar nar’a değil, nur’a gitsin ..
Geceyi donatan HAK, kulluğuna şahittir...

VE..
BİSMİLLAH
Sefere çıkan gözlerle..
Sehere dolan sözlerle..
"HU"..
ismin anılınca,
Ölüm dirilir
Şeytan irkilir,
Gönüllere aşk dikilir..
Dert çekilir ten’den..
Uzaklaşır cümle can, her matemden...

İsmin anılınca..!
Gam kurur..
Aşıklar cem olup zikre durur..
Öyle bir cezb olur ki..
"ya HU" karanlıklar kaybolur..
Beyhûde geçen ömür,
İsmin ile can bulur..
Maslahatsız cümle nas,eder iken tövbe-i ihlas..
Mahşere en büyük miras ,
İsmin ile haşrolur...

İsmin anılınca..!
Körelir her bir kötülük, vesvese..
Rahmet katılır sanki alınan nefese..
Düştükçe gaflete, girdikçe kafese..
İlahi ya RABBİM..!..
İsmin ile cennet bahşeyle herkese...

Ki..
Biz nisyandayız..
Zayıflığın derin ummanlarındayız..
Kulaçsız yüzeriz..
Kul’uz..
Aç’ız..
Sensiz neyleriz..
Cürm ettik sabahtan,geçemedik sınavdan..
Bu ömür ki..!
Uzunluğu bilinmez,sanki ahiri sırattan..
Altta cehennem, karşısı kevser..
Ya RABBİM..!
Geldik,varmadan bize mahşer...

Affet.!
Kul padişahsız olmaz..
Donar cümle zerreler,
isminle hayat bulur..
Kıyam da "hu" ile..
Miraç’da cennet olur...

Sükût’u YâR
*SELAMveDUAile*