Yapraklarından Unutulmak Düşüyor
Ayışığı içmiş geceyi
kadehin sabahına kadar gülün rengi kokusu sızmış yalnızlığıma hasretin rüzgarları çok soğuk ve hüzünlü esiyor çiçekleniyor turuncu bakışlı bulutlar, yüzüme ceviz ağacının gölgesi damlıyor sevgi gibi sen sanki yapraklarından unutulmak düşüyor akşamın susuz rakı masasına acılı özlemlerime sensizliğime sessizce, saçların dalgalanıyor kirpiklerin var düşlerimde... |