Zihnimin koyaklarında
Gizlenmiş küçük dünyamı buldum işte

şirin mi şirin
Hayalimdeki köy evleri
Bir bebeğin avuç içinde
Çiçek bahçem döşeli
Süzülüp giden trende
Açmışım ruhumun penceresini izliyorum
Gözümün görebildiği herşeyi
İçiyorum gözlerimle
Gördüklerime olan susuzluğumla
Bana çok yabancı hislerle
Ben bir yabancıyım şimdi
Hiç olmadığım kadar sahipken zamana ve görünene
Ateşime alkış tutulmuşken
Kuytularımda kuzey rüzgarları çığlık atıyor
Örtüyorum üstümü en kalın cesaretimle
Ve yürüyorum
Auramın bahşettiği cesaretle
Çok sayfalar eskittim zaman defterinde
Eskiyen her bir sayfayı
Ekledim ömür hazineme

Bu tren , bu trende
Yalın ,üryan, tekil
Sadece kendimleyim
Akmasın zaman dursun an
Nefesler tutulsun
Göğsümün gelincikleri boy veriyor
Çiçek açıyor
Tanrım bunlar ben de kalsın bu defalık


"Menekşe"