HANCI
ONLAR
Aşımda zehir Gönlümde Keder Yüzümde çizik Kırık aynalarım Dokunaklı Ezgi Ellerimin kelepçesi... * Toplum içinde Utancım Onlar ki içimde sancım Onlar utanmaz arsizdan arsız Her günün akşamında acı... * Başımda ağrılar tenimde ezik. Kapanmaz yara Onları yüreğimde ara Onlar yaralar ki Gizli gizli dualar da hancı * Onlar Ayrı dil konuşurlar Ayrı hal yaşarlar Yakınken uzaktır Bana kurulmuş tuzaktır Hancı * Onlar ki farklı farklı çizgiler Yitirdiğini bulamayan Verileni alamayan Saygı bekleyen saygısız. * Satırda dizgi sussam biten Kızsam yiten sevsem iten... Serap misali Tuhaf çizgi Karşı,m da örülü duvar Bağıma girmiş davar... * Kendi kendilerini yiyen canavar sancı Çanlar çalınca hatırlar Boynundaki haçı Öyle duygular ki Arap saçı * Eksik olmaz Gözde yaşı Gönülde başka sancı Yıkar da...yıktın derler Çarpar da çarptın derler hancı * Onlar Tam da zamanında isterler Onlar tarif edilmez ruh Bir şaşkın güruh kaçılmaz zîruh 1×9= İşlemin de: tuhaf sonuç * Onlar Bazen acı Bazen keder Bazen Sevgi Onlar benim Sorulmuş hesabım Hakla aramda hicabım hancı * Ezel’de yazılmış acıklı kitabım Çizgi çizgi yol yol satır satır Çobanın dan kaçan sürü. Yadel bağına dolan * Onlar ki:sinesinden yaralar alan Akıllı masumlar ama fikirsiz sevgim Söz dinlemez ruhlar ki sağda solda Şaşkınlık onların;Hürriyet tezahürü: Bu çağda hancı * Sıkışınca ;yüzüme bakan acıklı Kurtulunca :unutan alacaklı Yabancıya yakın Bana uzak Ve haklı. .. Hancı . * Onlar anlaşılmaz karışık roman Hülâsası mahşerde olan Onlar gözüme :toz duman Yüzümde :Şükür isteyen is. * Onlara acırım: acımazlar da Bakarım: bakmazlar da Onlar tasdik ister:İnkar da.. Bir varmış Bir yokmuş masalında saklı... hancı * Gün gelip demezler ki; şurada: hatıramız var Şu makber: yorduğumuz yolcu Deyip:Fatiha da okumazlar hancı * Sövgüler içinde tüketirler : akşamları Talihsiz ömrümün şaşkınlar ı Hayatın:Sırtıma değen okları. Demirden çelikten zılgıtları hancı * En dokunaklı şiirim onlar Bir ömürlük serüvenimden Biri var na’dan Biri var Nalan Biri var ki iz:.. bırakanı belirsiz * Giderli de gelirsiz Kederli de sevinçsiz Kah dinli kah dinsiz Bir umut belki;yarına :densiz * Zehir zemberek otların kırk ambarı.. Başlı kalmış romanımda yarı. Onlar hiç duymadı Asla duymazlar Çünkü yakınken uzak onlar hancı * MUSTAFA ÇOBAN 29.10.1996 Taşkısık. SAKARYA HİKAYE * İNSAN BAZEN EN SEVDİKLERİNE EN UZAK KİŞİ OLUR * Öyle sağır hayat yaşar ki Sesi en yakında duyulmaz ken arşı ala da duyulur. * İlahi kıstasları bırakıp kendi kış taşlarıyla düşünenler hayatının hiçbir alanında şaşkınlıktan kurtulamamıştır * Hicap Hicran kadehleri sürekli ellerinde olmuştur Mutluluk haberlerinin sırrından habersiz. |
Okuması haz veren şiir'di.
Harika bir serbest şiir düşürmüş,engin gönlünüz,etkin kaleminiz sayfaya...
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.