Deniliyorki “ Aşk insanı neyler? ”
Bir mutlu eder, bir hüsrana salar,
Bir sevgi taşıdınsa sende gönlünde,
Gözler öylece, derinden, derine dalar...

Fırat’ın üstündeki o uzun köprü,
Yıkmaya değil, fayda sağlamak,
Aşk’ta bir köprü, ruhu besleyen,
Amacıdır zaten, kalplere ulaşmak...

Askerin aşkı, silahtır ve de toprak,
Çocuğun sevdası hayaller - düşler,
Gözlerin sevdası güzele bakmak,
Avare gönüller, sevdasını düşler...

Gönül dinlenir, yürek irkildiğinde,
Yıkılır kalbinin, çok katı kalınlığı,
Göllenir bakışlarla, gönül havuzu,
Kendimizi ararız, düşerse karanlığı...

Mas mavi bulutlu, nerede gök yüzü,
Hüzünlü acıların var, tatdır ağzında,
Çırpınan kuşun yüreği hasıl oluyor,
Daha çok şeyler gizli, aşk tuzağında...

Yüzü yalnızlığımın yüzü, yüzünden,
Şimdi sevilme yasağı, düşünce kara,
Ciğerlerim pare pare, aşkı solurken,
Güle bakarım, saklandığı akşamlara...

Kavuşulmayanı, sevdalı masallarla ,
Bir bir anlatılır, zamanımıza kadar,
Dedim “ Masalda gel beraber yazalım”
Okunsun nesiller boyu, sonsuza kadar...

Kalpten kalbe ulaşmak değilmidir aşk,
Esmermiş, sarışınmış ne fark eder ki,
Hep böylemi çatırdar, aşkın ulu çatısı,
Dizerek yalanları, neden terk eder ki?..

Tutsağım güzelliğine, hala anlatamam,
Artık sığmıyor göğsüme, bendeki başka,
Coşkun bir haykırmanın, narasındayım,
İnandıramam ne yapsam, bende ki aşka...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
19/02/2022