GÖNÜLDEN GÖRÜNENDünyada nefsi ile zengin olan gafil kalır Nefsini ilim ile tezkiye edip, İhlas ile önce kendi gönlüne giren, Gönül bahçesini Rıza ile yeserten, Vuslatta gönlünde beslediği ile kazanır, Gönlüne ektiğin dilinden damlar, Dil konusmazsa hâl ile akar, Görünen kişinin aynasıdır bilmez Ya kusur arar, yada Rıza ile bakar,, Hâl bu ya, noksanda olsa, İnsan sonuçta, Noksanı,doksan eden dil zararda Bilmez konuşur, kendi halini unutur, Kapatır gönül perdesini, Bilmez,görmez gerçeği Noksani görüp kapatırsa gönül Haya eder, söylemeye, Gönül kırılır der, bekler, Hakk ile Haktan geleni söyler Dil gönülle demlenir, Dost ile teveccühü vird edinir, Teveccüh muhabbetle gönülde yer eder, Dost bağında yetisenle cem-i muhabbet eder. |
Yüreğine sağlık hocam beğeniyle okudum harika bir eser olmuş tebrik ediyorum selamlar saygılar sunarım