Sancılı Karınca[ kalin Hep kendini öven sancılı karıncayım ben Dağ, buğday tanesinden küçüktü yorgunluğum ondan Dün gece yıldızlara giydirdiler aşkımın urbasını Yıldızlar aşkımdan küçüktü, seni sevmem ondan. Hasırın altından dokunur ellerim, tenin çok kaygan Enfes tepelerde uçurtma, uçurtmam ondan Hele bir gözlerin vardı derin havzama dalan Karanlığa deliler gibi gülmem, erimem ondan. Dokunuşun,öpüşün vardı dudaklarımdan Ay tutuldu bu gece... biliyorum ki ondan Hele bir tılsımın vardı kalbim cız eder uzaktan Buzların eriyip, toprağın yeşermesi ondan. Kollarında kayboluşum, saklambaç oynayışımdan Kör ikindilere irkilen ruhum, kıskançlığımdan Çocuksun diyorsun zaten bana, ben koçaman Ne olursun, büyüt beni güneş doğmadan |