BAYKUŞ KADAR NAM SALMADIM KORKSAN GECEDEN
Yaşlandıkça tutsak oluyor insan ömre
Firavunlaşıyor hayat, yüz eskisi aynada Sıvanıyor ruh camekânına aşkla Yürek çırpınırken bey kesiliyor taşra. Cüssem kum saati şimdi Yorgun düştü atlar ne fayda Hangi mezarda yer bulsam Vakit ya öğlen ya ikindi En mutlu insan dahi küser hayata Cebelitarık’tan geçmişse gemiler... ne fayda Bana yaban artık çöldeki çiçekler Merdiven eskisi tek oyuncağım Umut bahçemdeki sarayım ilkl yıldızlar.. İrmikten helva yapmışım ...tadan yokki Değmez… Silinebilir bu sayfa. Baykuş kadar nam salmadım ...korksam geceden Bakmış gözlerim eskiye dair…eski bir pencereden Dişimi söker namussuz kelpeden Vicdansızım… Vefasızım diyemeden Tutunamadığım eski bir dava... kime ne fayda. |