Kırıldı BelimizSırtlandık o küfeyi kırıldı belimiz Yoklamaktan cebi yoruldu ellerimiz Siz yeter ki, buyurun ey bizim bey’imiz! Kamburlaşan şu bele yükle gitsin yükü Giyen giysin al kaftan ve de yeşil kürkü Bizde kimiz, neyiz ki, sürünen tebayız! Unutma ki bizde birer ana, babayız Evlatların yarını endişe, çabamız Seninde bizimde; Adem Havva atamız. Mâdem kardeşlik, hani İslâm Hâk davamız Mirastan isteriz nerde bizim payımız? O vakit külfetten; düşen paya razıyız... Çelebi TÜRKKÖSE (Aşık Niyazi) |
Her zaman ki tat ve deminde eserin
Biz de okuyor ve kutluyoruz yürekten
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın