DAL KURUYA DİKENİNİ DERESİN...
DAL KURUYA DİKENİNİ DERESİN...
Sen beni gömersin,ben bizarım yar, Makberin üstüne,yağdıra Hak kar, Muratsız sevdanla,ölesin bekar, Kıyamette hesabını veresin... Yolun yokuş çeke,bitmeye çilen, Emeğin zay olsun,viran,nafilen, Kabrinde sorula,desisen,hilen, Eza ve işkence,nedir göresin... Kılınmaz namazın,çoğalsın kazan, Eksilmeye borcun,tartıla cezan, Kahırla ölesin, bitmesin ezan, Dal kuruya,dikenini deresin... Şeyhim;Derki daim,artsın günahın, Dolana dağ,bayır, yol güzergahın, Dayansın arşlara, katlansın ahın, Çul,palazın çöl mekana seresin... Nurettin GÜLBEY Saat :11:29 16.02.2022 Yalova |
İnsan bazen taşar...güzel duyguları sislenir.
Öylesine bizar düşer ki sevdasında,sitem duyguları ile döker içindekileri...şiir böylesi bir durumun şiiri.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.