FORMÜLSana susamak Nasıl bir çaresizlik bilimisin Bir kelime bir ses etmeden Orta yerinde evrenin Tüm öfkem ve sevgimle susuyorum Aklıma takılıyor Giydiğin kazağın rengi Mora sarıya yeşile aldanıyorum Sonra birden anımsıyor En derinime gizliyorum Gölgem darmadağın Üzerime yıkılyor hatıralar Gizlesemde nafile Bir şey anımsıyor Hicran düşüyor ruhuma Ağlıyorum Neler geçiyor aklımdan , Dile çevirsem anlaşılmaz Cümleler dökülüyor Arzuhalimden ; Bende avazım çıktığı kadar Susuyorum Aşka başka tabirler bulunca İkimizi ikimizden çıkarıyorum Sen artı ben eşittir biz Bu formül doğruluğunu kaybediyor Başka bir yol arıyorum Sen eksi ben Gerisini çözemiyorum Murat BALLI |
Saygı ve selamlar.