Unuttun beni
Yaralı bir şiirim kimse okumasın beni
Mısralarıma dokunmayın sözcükler ağlar Aşka açılan çiçektim tez kurudum Bir damla yaş bile değilim gözlerimde Yalnızlığın resmini çizdi geceler Kalbimin suskunluğundandır bu bulutsuzluk Sanki bir balyoz iniyor düşlerime Artık ayrılık sahnelerinde hep ben varım Paramparça selamlıyorum radyoda çalan şarkıyı Bayramlığı kirlenmiş çocuklar gibiyim Oysa ne kadar da beyazdı hayallerim Hasret dolu bir arazide kalakaldım Unuttun beni |