YERİMİZİ
KONUMUMUZU
BİLELİM

İnsan bir aşka bir sevdaya tutulduğunda çok da ölçülü davranamaz
*
Bazen sevdiklerini bulundukları makamdan çok çok yukarıya taşır
*
Bunun Tam aksine incindiğinde de yine onlara bulundukları makamdan aşağıya indirir
*
Kısacası gönül tahtında kalabilmek değme ler için bilememüşküldür.
*
Ne mutlu gönüllerin sultanı olup orada kala bilenlere
Onlar cidden büyük ruhlardır
*
Bu yüzden
İltifatıımız yoktur alkışa övgülere
Taltif ile takbih aynı derecededir bizim için
*
Nefisler hile kar ve isyankar dır
Sözüne güven olmaz
*
Biraz önce dost görünen biraz sonra düşman olabilir
*
İman atmosferi dışındaki tüm nefisler güvenilmezdir ler
*
Her an renkten renge geçebilirler
*
MÜ,MİN’İN
YERİNİ BİLEN
İNSANDIR

Önemli olan nefis sahiplerinin gönlünde kalabilmek değildir.
*
Çünkü nefis sahiplerine güven olmaz
Onlar çıkarcıdır
Çıkarlarına uygun olanı gönül tahtına çıkarırlar
Çıkarlarına uygun düşmeyen e o tahtan aşağı atarlar
*
Nefis sahiplerine güven olmaz
Nefis sahipleri adaletsizdir
Adil işler görmezler o yüzden güvenilmezdir.
*
Ama Allah’ın gönlünde ve gözünde kalabilmek önemlidir
Çünkü o adildir Adalet sahibidir asla kullana zulmetmez ve haksızlık etmez işte onun gözünde kalmak Bu yüzden önemlidir
*
BİR İNSAN GERÇEK MÜMİN İSE
ÇIKACAĞI TAHTI
KALACAĞI GÖNLÜ
BİLİR
MÜMİN YERİNİ BİLEN İNSANDIR

Ah zaman dursaydı kapında senin.
Kıtmirin olsaydım kapının önünde
Özlemini çeker ruhum o gün ün
Mübarek endamın Hikmet efendim
*
Bakışın canıma can katan senin
Bir sözün olmazı tam yapar senin
Her bir müşkülüme çözümsün benim
Mevlama ulaşan dilim: efendim
*
Sen var iken Cihan bana bir başka
Senden başkasından gelmiyor fayda
Her çare yolunla geliyor bana
Varlığıma mana sensin: efendim
*
Mübarek ellerini öpsem bir kere
Başım arşa değer görsem bir kere
Beni sana çeken gizli ellere
Ne yapsam şükürolur: canım efendim
*
Buruk bir ayrılık ölümden şey
Çalar kulağımda o ilahi ney
Türbenin başında cana Doğan şey
Bana hak veriyor canım efendim
*
Yeniden doğarım seni görünce
Anladım hikmeti inceden İnce
Kıymeti yok canü tenin varınca
İki cihan varım benim efendim
*
Yaralı yarasını aşk ile aldı
Sen bakınca ruhum hayrete daldı
Bu büyük sevda beni kendimden aldı
O gün bugün raksı Sema dayım...
*
Gönüller sultanı canım efendim.

Mustafa Çoban
20.10.1996 akviran ankara