BIRAK ÖYLE KALSIN
söbelere gebe idi
efkâr gecelerimiz nisyanlardaydı kimliklerimiz mızrağımız oluyordu gözleriniz umudumuzsa ütopya armağanımız anlamıyorsunuz animasyonlarımızı kombinasyonlarımızı da bırak öyle kalsın çarpanlara ayıramadıklarımız bırak bu yüreklerimiz ne kadar budanırsa budansın nasılsa kimsenin umurunda değiliz az mı şey öğrendik gele attıklarımızdan gün batımlarımızdan az mı şey öğrendik bileceksiniz gülü dikeniyle sevmeyi yırtığınızı kendi ellerinizle dikmeyi bileceksiniz süründürmeyi değil güldürmeyi bileceksiniz en önemlisi ben demeyi değil biz demeyi öğrenmelisiniz |