NURLU ŞAFAKLAR
Uykusuz gecelerin aydınlık sabahında
Güneşe bakıyorum ha doğdu ha doğacak. Nice çileler çeken mazlumların ahında, Bereket yağmurları soframıza yağacak. Dilimizde duadır aklımızdan geçenler, Bizim için ne şarkı ne de türkü çalınır. Kutlu dava uğruna Hak şerbeti içenler, Al yazmalı analar huzurunda kalınır. Yüce dağın başında mor çiçekler açınca, Seher Yeli gönlüme serin serin esecek. Elimdeki demetler gül kokular saçınca, Önümüzden atlılar birer birer geçecek. Gülün yaprağı yeşil dalında bülbül öter, Çağlayıp akan sular şifadır gönüllere. Yerin altı kara taş üstünde güller biter, Bir çoban kavalında nağme olur dillere. DOĞANAY’ım başımda bitmeyen kara sevda Kalbimdeki bu sevda ateşler gibi yanar. Tam bitti sanıyorken bizdeki sonsuz dava, O nurlu şafaklarda gönlüm hep seni anar. Kemal DOĞANAY |