Yol / II
Azap iniltisinde derince söylenirim,
Poyrazlarla boğuşur, ruhumda közlenirim Gazab kıvrımlarında alnıma çizilirim, Keman sesleriyle ben fersûde eğlenirim. Feryat ve fîgan başlar aşkın haykırışıyla Gencecik bir çınarım, amansız savrulurum Baharlar ayaz dolar günün yalvarışıyla. Hazanlarım kırılır arzuyla yoğrulurum... Yürüyüş ve gülüşün sırata set çekerse; Ecelin yaprağında belki son kez solurum Seyyahsa da bende can, onca sene ölürse; O pür nem bakışını geçmişimde korurum. Susamış fidanların hayat bulduğu gibi, Neyim varsa geçerim, rüzgar olup eserim Perdelerin ardından güneş doğuyor gibi, Gözlerimin bendine yine seni sererim. |