Çocuklarım, torunlarım, kısaca tüm sevdiklerim benden çok uzaklarda. . Hasretim depreşti
Hasretleri içimi yaktı. Burnumda tütüyorlar.
Düdüklü tencere gibiyim.

Çok uzaklarda;

Çok uzaklarda birileri var.
Anınca gözlerime yaş, yüreğime yas dolan,
Birileri bekliyor hissediyorum.
Çok uzaklarda bir yerde.
Karlı dagların, dik vadilerin , yemyeşil yaylaların, upuzun yolların ardında.
Çok uzaklarda bir yerde.
Kalbimin atmasından,
Ayaklarımın gitmesinden,
Gözlerimin dalmasından,
Şehir -şehir, ülke-ülke, soluklanışım ondanmıs, ondanmış , yana yakıla gezişim.
Yarım kalan yanımı bulmakmış meğer.
Çok uzaklarda bir yerde birileri var.
Gitsem Önümde hep engeller.
Kalsam yürek yarası.
Sagımda, solumda güller, laleler, sümbüller,
mis kokulu leylaklar ve kekikler.
Durup durup uzaklara baktığım dogrudur.
Çok uzaklarda birileri var.
Aklıma geldikçe Hasretim debreşiyor.
Sanki onlar kaçıyor , ben kovalıyorum .
Ama yollarımız kesişmiyor, bir türlü kavuşamıyoruz.
Çok uzaklarda birileri var,hasret kokan birileri..
Kavuşamasakda biz böyle sevişiyoruz.
Çok uzaklarda bekleyen birileri var. Özlem kokan, Hasret kokan birileri…

Şerife Bozoglan- Eker

07-02-2022