SUSTUM
Ben anlatamadım ki, çaresizliğimi.
Söyliyemedim’ki "sustum" Hiçbirşey olmamış gibi "sustum" Konuşamadım anlatamadım mesala. Uçurum kenarında bedenim. "Git" veya "kal arasında düşüncelerim, Birinci adımda bitermiş herşey. Bir adım ilerim uçurum, Bir adım gerim yaşamakmış... Ben anlatamadım ki çaresizliğimi, "Gitsemmi" "kalsammı". Kalan bir benmişim sanki, Bu Koskocaman dünyada. Hiç kimse anlamazmış oysa. Herkes yaşayınca anlarmış.. Düşerken anlarmış insan, insanı. Ben düşerken anladım..!? ŞAİR_MEMOO |