GÖRDÜM AĞLADIM
Gurbeti unutmam acısı derin,
Göklere selamı verdim ağladım. Bahçede cevizin gölgesi serin, Yerlere gözyaşı serdim ağladım. Bir uzun hikaye benim yazdığım Yusuf’un yoluna kuyu kazdığım Doğrudur aslında sana kızdığım, Başımı taşlara vurdum ağladım. Şeytanın elinde oyuncak oldum Bir yaprak misali dalımda soldum Saçlarımı dersen boş yere yoldum, Olanları hayra yordum ağladım. Feleğin kahrına sözüm kalmadı Artık bu dünyada gözüm kalmadı Çektiğim dertlere çözüm kalmadı, Hak’kın Divanına durdum ağladım. Ellerime değil gözüme baktın Karanlık gecede delice çaktın Yağmurlu havada su gibi aktın, Saati sabaha kurdum ağladım. Durmadan yazıyor elimde kalem Ne zaman bitecek acaba çilem Hep bize mi güler oldu bu âlem, Sebebini sana sordum ağladım. DOĞANAY’ım sakın gülme komşuna Düşmanların sonra gitmez hoşuna Dostlarım var deyip gelme boşuna, Perişan halini gördüm ağladım. Kemal DOĞANAY |