Efendim Efendim
Say Efendim
Efendim, bir dosttan gelen ihanet birde merhamet düşmandan merhamet her ikisine de gözüm kararır kötü olurum da benzim sararır Bu iki hasletlere akıl yordum dosta başka düşmana başka sordum birinden geldim diğerine gittim feryât, figân ile eriyip bittim!... Bu bir zulümdür ki, boyun eğemem aksi halde değerime değemem her ikisinden de hepten geçerim bu sebeple seçiciyim seçerim. Dostluğa da düşmanlığa da varım bu yüzden tamam değilim hep yarım su serp hele su bu yanan bağıra dostun düşmanlığı gider ağıra Yüze dost görünür arkadan atar menfaat uğruna düşünmez satar dost böyleyse düşmana ne diyeyim? her ikisine de ben he di ye yim. Gümüşhanlı’yım ben aldanıp kanmam her dostu dost düşmanı düşman sanmam bu şi’rimi revâ görüldü say araya muhkem duvar örüldü say Say gitsin Efendim |