Hasretim Dört DuvarGariptir şu sokak lambası, Ağaçtan düşen yapraklar, Bir parçası kırılmış kaldırım taşı Sana döktüğüm sensiz gözyaşım. Olmadık sebepten mahpusa giren kedi Toprağa düşecekken ağaca düşen yağmur Kuytu köşede kendini arayan kırık ayna Kendimde bulupta sana kavusamayan ben. Gecenin üçünde , tutkulu bi koku, gözlerim kapalı Gökkuşağı kanatlarını açmış giderken ufka Siyah gölgeler belirirken ışığın ortasında Eğer geleceksem seninle, kefeninde bir damla leke olmaya razı olan ben. Varacaksam bir cennete, gözlerin kadar yeşillik yeter bana. Üşümem, üşüyemem soluk alan kalbinde ruhumla sokulup uyumaya Deseler ki şuradan bir aşk geçti, koşarım nefesim bitene kadar, Eğer ki vereceksem son nefesimi; kollarında... Sükûnet |