Ben GibiNe şikayet eder Ne de ağlar. Haşmetiyle ayaktadır Yıllarca Ulu dağlar. Barındırır sırtında Onca Toprağı taşı İçinde kalır hep Hüzün ve gözyaşı. Kah mutluluktan Rengarenk olur Gözü kaşı. Kah dertlenir Kara bulutlardan Kurtulamaz başı. Mozart’ın Senfonisidir ona Dolunayda Çakalların haykırışı. Yankısı duyulur Ta Afrika ya Çine Sinesinde barındırdığı Karların Soğuğu işler içine. Gösterince Sıcak yüzünü Canım güneş Akan gözyaşlarına Dayanamaz Hiç bir sevgili Hiç bir eş. Keklik,bıldırcın, Tavşanlarla yaşamak Huzur verirken sana. Birden bulayıverir Densizin biri Toprağını taşını kana. Ondandır tavşanın Sana küsmesi Ondan derler Tavşan dağa küsmüş Dağın haberi olmamış. Ama bilmezler ki Kahrolduğunu Her gün Un ufak olup. Üzüntüden boğulduğunu Bilmezler ki Dağlar da biter Yaşam gibi İnsan gibi Hayat gibi Ben gibi. Yaşlanan yıpranan Solup giden Toprak olan Ten gibi.. Münir Üsküdar |
Emeğine yüreğine sağlık
___________________________________Selamlar