Zaman Tarlası
Vardır elbet bir menfaatim
Eğildiğimde Ağlarken küçüldüğümde Kirli ellerimi şefkatle uzatırken Gülüşümde ve gurur dolu sözlerimde , Vardır elbet bir menfaatim, Boynumda vebalim ve günahım, Hıncım bir kenarda dursun Asla vaz geçemediğim kibrim Öleceğimi bildiğim halde Zaman tarlasından hala alacaklıyım Toprakta hasat vakti geldiğinde Baş kaldıracağım kendime Mutlaka Vardır elbet bir menfaatim Öyle yada böyle tükettiğim nefesim Anladığımda senin açlığını Bilirim ki kefenim de haramdır çukurum da... |