Ey nefsim
Gelişin ihtiyarin dişinde zuhur etti
Gidişin daha başka ve daha zor olacak Gelir iken etrafın akraban bayram etti Gider`ken sevdiklerin ardından ağlayacak Melek gibi gelmiştin her yanın aydınlanmış Gitme sakin elin boş defteri karalanmış Malın mülkün evladın hepsi geriye kalmış Zekat`ken yığdıklerin hep senden sorulacak Sert bir fırtına esip çınarın devrilirken Miras bıraktıkların hoyratça yenilirken Sorulacak emanet iade edilirken Haksız`ken yediklerin önüne koyulacak Aklın balığ olunca gördün eğri doğruyu Elbette ki kendine sordun bir çok soru yu "Müslümanlar olarak ,can verin."Hak buyruğu (*) Verir`ken dedik lerin Şahadet mi olacak ? Velhasıl kelam geldin gördün bak gidiyorsun Mevsimleri bitirdin neye güveniyor sun Unuttun mu ey nefsim imtihan oluyorsun Yaşarken verdiklerin hepsi sana kalacak Mustafaoğlu ilyas ( * Âl-i İmrân / 102. ) Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı bırakıyorum |