Ne istediğini bilmeyen gönül-2
Ne istediğini bilmeyen gönül
Neden bizi böyle yorup durursun Bilmez misin er geç topraktır sonum Kara yerde belkim rahat durursun Kendini gizleyip cilve edersin Bazen çok yumuşak bazen betersin İlk bahardan bile kişi sezersin Istesen sahrama fırat olursun Bütün tohumların dile unu var Göçen turnaların çile yönü var Engin deryaların bile sonu var Sende elbet şanlı kırat bulursun Bunca hünerlerin olduğu halde Yanmayı seversin gezersin çölde Bir gün bu fakirin bahtına gül de; ikimizi ab-ı, hayat doyursun Mustafaoglu ilyas Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı bırakıyorum |