BENİM VAVEYLAMBilmem niçin yazıyorum sessiz vaveylalarımı. Boşaltıp tekrar dolduruyorum dipsiz kuyularımı... Bilmem niçin derin kazıyorum toplumsal sızıları, Yutuyorum kalbimden çıkan kurumsal vaveylaları... Bilmem birgün huzura erecekmi deli vaveylalarım. Ne kadar silsemde parlamıyor belli can kırıklarım... Bir martının kanat sesi gibi yüreğimin vaveylaları. Ak kağıtlarda saklanıyor gibi kalemimin yazdıkları... Bu yorgun bedenime ağır geliyor artık sözlerim. Haykırsam duvarlara acıyor sensiz vaveylalarım... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 18.01.2022 |